Dane techniczne toru:
Długość: 5,793 km
Ilość okrążeń: 53
Dystans wyścigu: 306,720 km
Kierunek: prawostronny
Rekord okrążenia: 1:19:119 (K. Raikkonen, Ferrari, 2018)
Tor Autodromo Nazionale di Monza znajduje się miejscowości Monza, położonej niedaleko Mediolanu. Ten tor był już użytkowany w dwudziestoleciu międzywojennym, podobnie zresztą jak tor Spa w Belgii. Czy warto ten tor odwiedzić i czy warto oglądać to GP? Zapraszam na opis toru.
Zacznijmy od historii obiektu. Początkowo obiekt nie miał żadnych szykan, tylko miał szybkie zakręty. Ta wersja toru, którą widać na powyższym obrazku łączyła się z owalem i długość miała aż 10 km. Później dodano parę szykan, po to by zwiększyć nieco bardziej bezpieczeństwo poprzez zmuszanie kierowców do zwolnienia samochodu. GP Włoch Formuły 1 odbywa się od pierwszego sezonu F1. Przez pierwsze cztery lata nie korzystano z owala, natomiast od roku 1954 używano wersji 10 kilometrowej. Wypadek Wolfganga von Tripsa w 1961 zmienił jednak myślenie ludzi. Zakazano już na zawsze korzystania z wersji owalnej dla F1. Później nieco bardziej modyfikowano poprzez dodawanie szykan pierwotną wersję, aby zwiększyć bezpieczeństwo. W 1972 roku dobudowano szykanę Variante Ascari, na cześć włoskiego kierowcy, który zginął na tym torze w 1955 roku. Dwa lata później dodano szykanę na prostej startu-mety. W 1976 roku dodano szykanę Variante della Roggia i Variante del Rettifilo. W międzyczasie dodawano pułapki żwirowe, modyfikowano bariery. W 2000 roku powstała wersja toru, którą znamy do dzisiaj, gdzie zmodyfikowano pierwszą szykanę.
Teraz zajmijmy się opisem konfiguracji obecnej. Prosta startu-mety jest bardzo długa, dystans do pierwszego zakrętu z pierwszego pola jest bardzo długi, co często powoduje zmiany w pozycjach. Doskonale potrafi to Fernando Alonso. Ma końcu prostej mamy powyżej 350 km/h, choć Juan Pablo Montoya w 2005 roku osiągnął najwyżsżą prędkość 372 km/h. Pierwsza szykana, gdzie możemy łatwo zablokować koła, mamy potężne dohamowanie z przeciążeniem powyżej 5 G. Nico Rosberg przekonał się w wyścigu, że łatwo przestrzelić szykanę, zrobił tak dwa razy. Wyjeżdżamy z szykany i przejeżdżamy przez szybki zakręt nr 3, oczywiście bez odjęcia i kończy się sektor nr 1.
Sektor nr 2 zaczyna się szykaną Variante della Roggia. Potem wjeżdżamy w bardziej leśną sekcję z dwoma zakrętami: Lesmo I i Lesmo II. Łatwo tutaj wypaść poza tor. Wyjeżdżamy z Lesmo II i możemy użyć systemu DRS, choć jest tutaj bardzo ciasno i ciężko jest wyprzedzać. Przejeżdżamy pod słynnym owalem. Kończy się sektor nr 2.
Sektor nr 3 zaczyna się szykaną Variante Ascari, gdzie musimy złapać odpowiednio dużo przyczepności, bo czeka nas kolejna długa prosta. Dohamowanie i wjeżdżamy w najsłynniejszy na tym torze zakręt - Parabolica, gdzie musimy się odpowiednio napędzić, bo wjeżdżamy na prostą startu-mety, gdzie możemy użyć systemu DRS.
Czy były jakieś słynniejsze wyścigi? Owszem tak. Wymienię kilka z nich.
1961 - Śmiertelny wypadek. Wolfgang von Trips ponosi śmierć w wyniku wypadku z Jimem Clarkiem na drugim okrążeniu GP Włoch. Dodatkowo ginie jeszcze 15 kibiców. Ostatni rok, kiedy używano owala.
1970 - Kolejny śmiertelny wypadek. Jochen Rindt podczas kwalifikacji ginie w zakręcie Parabolica. Jest to do dzisiaj jedyny zawodnik F1, który pośmiertnie zdobył tytuł mistrza świata Formuły 1.
1976 - GP w którym wraca Niki Lauda po fatalnym wypadku w GP Niemiec 1976, po opuszczeniu dwóch rund. Zajął 4 miejsce.
1978 - Kolejny śmiertelny wypadek. Ginie Ronnie Peterson od razu po starcie w wyniku obrażeń po wypadku.
2006 - Trzecie GP dla Roberta Kubicy i pierwsze podium. Zajął obok Kimiego Raikkonena na drugim i Michaela Schumachera na pierwszym, trzecie miejsce na podium. W tym wyścigu Schumacher ogłosił swoje "pierwsze" jak się później okazało zakończenie kariery.
2008 - Pierwsze zwycięstwo Sebastiana Vettela w Formule 1. Odniósł je dla zespołu Toro Rosso. Wygrał w deszczowych kwalifikacjach i potem wygrał deszczowy wyścig.
2018 - W kwalifikacjach zostaje pobita nowa, najszybsza prędkość podczas okrążenia toru w historii Formuły 1. Kimi Raikkonen po lekko ponad rocznej przerwie pokonuje w ostatnich sekundach czasówki swojego kolegę z zespołu Sebastiana Vettela, który odmawia świętowania jego pole position. Ta prędkość średnia to: 263.587 km/h.
To tyle, jeżeli chodzi o słynniejsze wyścigi. GP na tym obiekcie odbywa się nieprzerwanie od roku 1950, czyli debiutu w F1. Tylko raz, w 1980 roku GP Włoch przeniesiono na tor Imola, bo ten obiekt był modernizowany. Także ilość GP na tym torze to aż 65. Jest to bardzo dużo i ciężko wszystkie ciekawsze wyścigi wymienić. Na tym obiekcie jednak w sumie zginęło aż 53 kierowców. Np. Alberto Ascari podczas testów w 1955 roku. Szkoda, że Bernie Ecclestone straszy odejściem GP Włoch z kalendarza, ponieważ na razie nie dogaduje się z władzami toru na Monzy. Ten obiekt naprawdę zasługuje na odbywanie się wyścigów Formuły 1. Jest to najszybszy tor w kalendarzu, średnie prędkości w wyścigu to nawet 245 km/h, mamy dużo miejsc do wyprzedzania, szybkie zakręty, szykany, gdzie należy odpowiednio zbalansować samochód. Sam byłem na tym torze. Cały czas coś się na nim dzieje, czy to przybywają kibice, czy po prostu jeżdżą samochody wyścigowe. Sam obiekt położony jest w Parku di Monza. Kraj królestwa Ferrari zasługuje na GP Włoch F1. Jeżeli usuną je z kalendarza to bez wątpienia zobaczymy masę różnego rodzaju protestów. To także ostatni w Europie wyścig i potem F1 jeździ już po świecie na przeróżne wyścigi. Z chęcią oglądam każde GP na tym torze i zachęcam każdego do odwiedzenia tego toru o obejrzenia wyścigu.
Zwycięzcy GP Włoch na torze Autodromo Nazionale di Monza:
1950 - Giuseppe Farina - Alfa Romeo
1951 - Alberto Ascari - Ferrari
1952 - Alberto Ascari - Ferrari
1953 - Juan Manuel Fangio - Maserati
1954 - Juan Manuel Fangio - Mercedes-Benz
1955 - Juan Manuel Fangio - Mercedes-Benz
1956 - Stirling Moss - Maserati
1957 - Stirling Moss - Vanwall
1958 - Tony Brooks - Vanwall
1959 - Stirling Moss - Cooper
1960 - Phil Hill - Ferrari
1961 - Phil Hill - Ferrari
1962 - Graham Hill - BRM
1963 - Jim Clark - Lotus
1964 - John Surtees - Ferrari
1965 - Jackie Stewart - BRM
1966 - Ludovico Scarfiotti - Ferrari
1967 - John Surtees - Honda
1968 - Denny Hulme - McLaren
1969 - Jackie Stewart - Matra
1970 - Clay Regazzoni - Ferrari
1971 - Peter Gethin - BRM
1972 - Emerson Fittipaldi - Lotus
1973 - Ronnie Peterson - Lotus
1974 - Ronnie Peterson - Lotus
1975 - Clay Regazzoni - Ferrari
1976 - Ronnie Peterson - March
1977 - Mario Andretti - Latus
1978 - Niki Lauda - Brabham
1979 - Jody Scheckter - Ferrari
1981 - Alain Prost - Renault
1982 - Rene Arnoux - Renault
1983 - Nelson Piquet - Brabham
1984 - Niki Lauda - McLaren
1985 - Alain Prost - McLaren
1986 - Nelson Piquet - Williams
1987 - Nelson Piquet - Williams
1988 - Gerhard Berger - Ferrari
1989 - Alain Prost - McLaren
1990 - Ayrton Senna - McLaren
1991 - Nigel Mansell - Williams
1992 - Ayrton Senna - McLaren
1993 - Damon Hill - Williams
1994 - Damon Hill - Williams
1995 - Johny Herbert - Benetton
1996 - Michael Schumacher - Ferrari
1997 - David Coulthard - McLaren
1998 - Michael Schumacher - Ferrari
1999 - Heinz-Harald Frentzen - Jordan
2000 - Michael Schumacher - Ferrari
2001 - Juan Pablo Montoya - Williams
2002 - Rubens Barrichello - Ferrari
2003 - Michael Schumacher - Ferrari
2004 - Rubens Barrichello - Ferrari
2005 - Juan Pablo Montoya - McLaren
2006 - Michael Schumacher - Ferrari
2007 - Fernando Alonso - McLaren
2008 - Sebastian Vettel - Toro Rosso
2009 - Rubens Barrichello - Brawn GP
2010 - Fernando Alonso - Ferrari
2011 - Sebastian Vettel - Red Bull
2012 - Lewis Hamilton - McLaren
2013 - Sebastian Vettel -Red Bull
2014 - Lewis Hamilton - Mercedes
2015 - Lewis Hamilton - Mercedes
2016 - Nico Rosberg - Mercedes
2017 - Lewis Hamilton - Mercedes
2018 - Lewis Hamilton - Mercedes
2019 - Charles Leclerc - Ferrari
Images: TRACKMAP1,2,3,4 , TRACK6 , TRACK7 , TRACK8 , TRACK9 , TRACK10 , TRACK11 , TRACK12 , TRACK13 , TRACK14 , TRACK15 , TRACK16 , TRACK17 , TRACK18 , TRACK19 , TRACK20
