Dane techniczne toru:

Długość: 4,574km

Ilość okrążeń: 67

Dystans wyścigu: 306,458km

Kierunek: prawostronny

Rekord okrążenia: 1:37:087 (N. Mansell, Williams, 1991) - stara pętla

1:11:212 (S. Vettel, Ferrari, 2018) - nowa pętla

Historia toru Hockenheimring położonego w Niemczech w landzie Baden-Wurttemberg niedaleko Heidelbergu i Mannheim rozpoczyna się już przed II Wojną Światową. Zbudowano wtedy tor testowy dla firmy Mercedes-Benz, który składał się z dwóch bardzo długich prostych. Nie nadawał się on na goszczenie Formuły 1, która wolała rywalizować na torze Nurburgring. Sam obiekt pod Hockenheim gościł mniejsze imprezy.

Kiedy rząd niemiecki zaproponował puszczenie autostrady przez tor, pieniądze z tytuły rekompensaty zostały użyte do budowy obecnego obiektu, którego pętla ciągnęła się przez okoliczny las oraz tzw. sekcję stadionową w trzecim sektorze. W 1970 roku odbył się tutaj pierwszy wyścig F1, natomiast dopiero od 1977 roku na stałe zagościł w kalendarzu (oprócz roku 1985 - GP-Strecke na Nurburgring). W latach 1971-1976 GP powróciło na "zmodernizowane" ponad dwudziestokilometrowe Nurburgring, ale po wypadku Nikiego Laudy postanowiono zrezygnować z tej piekielnie niebezpiecznej zabawy, z powodu zbyt dużych prędkości jakie osiągano na tamtejszym torze.

Niestety również na Hockenheim nie obyło się bez tragicznych wypadków. Już w 1968 roku zginął tutaj Jim Clark w wyścigu Formuły 2, w 1980 roku na testach przed wyścigiem o GP Niemiec francuski kierowca Patrick Depailler zginął po uderzeniu z impetem w ścianę, ginąc na miejscu a Didier Pironi w 1982 roku doznał tak wielkich obrażeń nóg, że właściwie musiał zakończyć sportową karierę.

Od 2002 roku używamy obecnej pętli, zbudowanej przez Hermanna Tilke. Zrezygnowano z części "leśnej", skrócono nitkę toru, która uzyskała nowy kształt od mniej więcej końca pierwszego sektora. Trzeci sektor jedynie pozostał bez zmian. Pomimo ogromnych obaw, nową pętlę toru przyjęto z entuzjazmem a dziś został "torem Mercedesa".

Niestety od 2008 roku gości on Formułę 1 co dwa lata (naprzemiennie z torem Nurburgring, gdzie oddano tzw. GP-Strecke). Od 2014 roku GP Niemiec odbywa się co dwa lata, ponieważ w Norymbergii pojawiły się kłopoty finansowe. Na szczęście tor Hockenheim został w kalendarzu i ciężko sobie wyobrazić, by w kraju z taką historią motoryzacji nie odbywało się GP Formuły 1.

Rok 2019. Było wiadomo, że to warunki atmosferyczne będą rozdawać karty. Sprawiły jeden z najlepszych wyścigów Formuły 1 w historii: 200. wyścig Mercedesa w Formule 1 oraz 125-lecie założenia filmy Mercedes-Benz. 4x wyjazd samochodu bezpieczeństwa, 2x wirtualnego samochodu bezpieczeństwa. Ciągle zmieniająca się pogoda i oponowa loteria, wpadki w alei serwisowej (np. 51 sekundowy pit stop Lewisa Hamiltona po wypadku na ostatnim zakręcie), wypadki na zakrętach 16-17 (Leclerc, Sainz, Hulkenberg, Hamilton) oraz w zakręcie nr 1 (Ham, Bot) i ostatecznie na podium znalazł się Max Verstappen, Sebastian Vettel (po starcie z ostatniego pola po awarii w kwalifikacjach) oraz Danil Kvyat startując w Toro Rosso, dla którego to drugie podium w historii startów, od GP Włoch na torze Monza 2008 i zwycięstwa Vettela. Mercedes zaliczył tragiczny weekend: Bot rozbił się, Ham zajął dopiero 9 miejsce.

Zwycięzcy GP Niemiec na torze Hockenheimring:

1970 - Jochen Rindt - Lotus

1977 - Niki Lauda - Ferrari

1978 - Mario Andretti - Lotus

1979 - Alan Jones - Williams

1980 - Jacques Laffite - Ligier

1981 - Nelson Piquet - Brabham

1982 - Patrick Tambay - Ferrari

1983 - Rene Arnoux - Ferrari

1984 - Alain Prost - McLaren

1986 - Nelson Piquet - Williams

1987 - Nelson Piquet - Williams

1988 - Ayrton Senna - McLaren

1989 - Ayrton Senna - McLaren

1990 - Ayrton Senna - McLaren

1991 - Nigel Mansell - Williams

1992 - Nigel Mansell - Williams

1993 - Alain Prost - Williams

1994 - Gerhard Berger - Ferrari

1995 - Michael Schumacher - Benetton

1996 - Damon Hill - Williams

1997 - Gerhard Berger - Benetton

1998 - Mika Hakkinen - McLaren

1999 - Eddie Irvine - Ferrari

2000 - Rubens Barrichello - Ferrari

2001 - Ralf Schumacher - Williams

2002 - Michael Schumacher - Ferrari

2003 - Juan Pablo Montoya - Williams

2004 - Michael Schumacher - Ferrari

2005 - Fernando Alonso - Renault

2006 - Michael Schumacher - Ferrari

2008 - Lewis Hamilton - McLaren

2010 - Fernando Alonso - Ferrari

2012 - Fernando Alonso - Ferrari

2014 - Nico Rosberg - Mercedes

2016 - Lewis Hamilton - Mercedes

2018 - Lewis Hamilton - Mercedes

2019 - Max Verstappen - Red Bull

Dane techniczne toru:

Długość: 5,848 km

Ilość okrążeń: 53

Dystans wyścigu: 309,690 km

Kierunek: prawostronny

Rekord okrążenia: 1:28:319 (L. Hamilton, Mercedes, 2019)

Po 10 latach Formuła 1 powraca do Francji a po 28 na tor Paul Ricard, położony przy Lazurowym Wybrzeżu w miejscowości Le Castellet. Od roku 1971 gościł Formułę 1 z prawie corocznymi odstępami, by od 1985 do 1990 na stałe wystąpić w kalendarzu. Do roku 1985 używano tzw. Long Circuit a od 1986 roku Club Circuit. Później GP przeniosło się na tor Magny-Cours by po 2008 roku wypaść z kalendarza, prawdopodobnie na cześć innych wyścigów poza europejskich.

Bardzo dobrze, że GP, które należy do tych elitarnych z pierwszego sezonu Formuły 1, tzn. roku 1950 znajduje się w kalendarzu. To powrót do korzeni, do Europy. Miejsce na takie wydarzenie w sezonie zawsze powinno być. Co prawda Królowa Sportów Motorowych wzbogaca się o nowe tory, jak np. tor w Miami czy inne tory uliczne po stronie azjatyckiej to jednak tor "klasyczny" z pułapkami żwirowymi i bardzo małą granicą błędu pokazuje najlepszych i bije tych najsłabszych, oddziela chłopców od mężczyzn, a widzom zapewnia niesamowite widowisko.

Ale zaraz, zaraz. Może po samej pętli toru nie da się tego stwierdzić, ale niestety tor Paul Ricard to nie jest klasyk z prawdziwego zdarzenia. Co prawda, gościł F1 już w 1971 roku, gdzie pojęcie bezpieczeństwa jest dosyć ryzykowne, ale po śmierci właściciela w 1997 roku i wykupieniu przez firmę Excelis przechodził gruntowne modernizacje i przede wszystkim stał się torem testowym, np. dla zespołów z World Endurance Championship czy zespołów Formuły 1. Oczywiście odbywały się na nim zawody, ale raczej dla samochodów GT. Przez te zmiany tor przypomina bardziej Yas Marina. Właściwie brak pułapek żwirowych, są ogromne strefy wyjazdowe z połaciami asfaltu. Zastosowano bardzo ciekawy zabieg z dwiema strefami asfaltu - niebieską oraz czerwoną. Każda z nich zachowuje się trochę jak papier ścierny, opony cierpią tam niemiłosiernie. W strefie niebieskiej mniej niż na czerwonej, ale jednak szkodzą obie. Można dostać lekkiego oczopląsu, mającego przypominać flagę Francji. Dla testów jest to oczywiście idealne, lecz czy na ściganie?

Miejmy nadzieję, że ta nowa historia jaką stworzy Formuła 1 umiejscowi na długo GP Francji w kalendarzu. Jest na to duża szansa, patrząc na zachowanie ze stronu właścicieli Formuły 1 - Liberty Media, które pragnie zwiększyć liczbę torów do 25 na sezon. Oby wyścig blisko Monako nie przypominał procesji. W sezonie 2018 mamy najszybsze samochody w historii a wyścigi z tego sezonu, a przynajmniej z jego początku były tak owiane w dramaturgię, że nie wiemy czego się spodziewać. Nowy asfalt nie spełnia tak bardzo oczekiwań zespołów, gdyż jest dosyć słaby i jego połacie odrywają się. Pirelli przewidziało na takie tory inną konstrukcję opony w obawie o blistering, czyli pęcherze. Chodzi o zmniejszenie grubości bieżnika o 0,4mm. Teoretycznie w tym sezonie już taka zmiana miała miejsce (GP Hiszpanii 2018) i sprzyjało to zespołowi Mercedesa, ale poczekajmy. Wiemy jak istotną rolę odgrywa zużycie opon oraz silniki w tym sezonie. Każdy zespół przyjeżdża tutaj z jak to powiedział Sebastian Vettel ogromnymi nadziejami, ale sam nie wie czego się spodziewać.

Oby ta niepewność co do wyników przełożyła się na niezapomniane wyścigi na tym torze w przyszłości.

Jeżeli chodzi o układ toru, to oczywiście, tradycyjnie, zaskoczę Was - trzy sektory :-). Pierwszy, dosyć szybki, wymaga dobrego zmieniania balansu samochodu. Sektor długi to przede wszystkim popis dla dostawców silników oraz dla hamulców, bo oprócz długiej prostej mamy dość zdradliwą szykanę. Trzeci sektor też wymaga składania się w zakręty z dużych prędkości, ale nie wyhamowywania do niskich prędkości. Jedynie na ostatnim zakręcie trzeba dobrze wyjść, by nie stracić na prostej start-meta.

Tor przypomina bardzo tor motocyklowy, gdzie zakręty przechodzą z jednego w drugi. Jest to wbrew pozorom spore wyzwanie, dlatego że jeżeli kierowca w jednym zakręcie popełni błąd to automatycznie w kolejnych będzie w złym miejscu by przejechać je optymalnie. Stąd trzeba będzie unikać takich błędów.

Jak poradzą sobie z nim kierowcy Formuły 1? Przekonamy się ;-)

Zwycięzcy Grand Prix Francji na torze Circuit Paul Ricard:

1971 - Jackie Stewart - Tyrell

1973 - Ronnie Peterson - Lotus

1975 - Niki Lauda - Ferrari

1976 - James Hunt - McLaren

1978 - Mario Andretti - Lotus

1980 - Alan Jones - Williams

1982 - Rene Arnoux - Renault

1983 - Alain Prost - Renault

1985 - Nelson Piquet - Brabham

1986 - Nigel Mansell - Williams

1987 - Nigel Mansell - Williams

1988 - Alain Prost - McLaren

1989 - Alain Prost - McLaren

1990 - Alain Prost - Ferrari

2018 - Lewis Hamilton - Mercedes

2019 - Lewis Hamilton - Mercedes

Źródła zdjęć: 

1) Galeria z toru 1

2) Galeria z toru 2

3) Track map

„Oto opowieść o moim życiu i wszystkim, czego jeszcze o mnie nie wiecie: o zmaganiach, rozterkach, radościach, obawach i łzach, o dobrych i złych chwilach…”

Haas F1 Team 

Data prezentacji: 7.02.2019

Szef zespołu: Guenther Steiner

Dyrektor techniczny: Rob Taylor

Jednostka napędowa: Ferrari

Baza zespołu: Kannapolis, USA

Kierowcy: Romain Grosjean (8) & Kevin Magnussen (20)

Kierowca rezerwowy: Pietro Fittipaldi

ROKiT Williams Racing

Data prezentacji: 11.02.2019    

Szef zespołu: Frank Williams

Dyrektor techniczny: X

Jednostka napędowa: Mercedes

Baza zespołu: Grove, Wielka Brytania

Kierowcy: George Russell (63) & Robert Kubica (88)

Kierowca rezerwowy: Nicholas Latifi

Aston Martin Red Bull Racing

Data prezentacji: 13.02.2019

Szef zespołu: Christian Horner

Dyrektor techniczny: Pierre Wache

Jednostka napędowa: Honda

Baza zespołu: Milton Keynes, Wielka Brytania

Kierowcy: Pierre Gasly (10) & Alexander Albon (23) & Max Verstappen (33)

Kierowca rezerwowy: Sebastien Buemi

Alfa Romeo Racing

Data prezentacji: 18.02.2019 

Szef zespołu: Frederic Vasseur

Dyrektor techniczny: Jan Monchaux

Jednostka napędowa: Ferrari

Baza zespołu: Hinwil, Szwajcaria

Kierowcy: Kimi Raikkonen (7) & Antonio Giovinazzi (99) 

Kierowca rezerwowy: Marcus Ericcson

Renault Sport Formula One Team

Data prezentacji: 12.02.2019 

Szef zespołu: Cyril Abiteboul

Dyrektor techniczny: Nick Chester

Jednostka napędowa: Renault

Baza zespołu: Enstone, Wielka Brytania

Kierowcy: Daniel Ricciardo (3) & Nico Hulkenberg (27)

Kierowca rezerwowy: Zhou Guanyu

Mercedes AMG Petronas Motorsport

Data prezentacji: 13.02.2019 

Szef zespołu: Toto Wolff

Dyrektor techniczny: James Allison

Jednostka napędowa: Mercedes

Baza zespołu: Brackley, Wielka Brytania

Kierowcy: Lewis Hamilton (44) & Valtteri Bottas (77)

Kierowca rezerwowy: Stoffel Vandoorne & Esteban Ocon

Mission Winnow Scuderia Ferrari

Data prezentacji: 15.02.2019

Szef zespołu: Mattia Binotto

Dyrektor techniczny: X

Jednostka napędowa: Ferrari

Baza zespołu: Maranello, Włochy

Kierowcy: Sebastian Vettel (5) & Charles Leclerc (16)

Kierowca rezerwowy: Pascal Wehrlein & Brendon Hartley

McLaren F1 Team

Data prezentacji: 14.02.2019

Szef zespołu: Andreas Seidl

Dyrektor techniczny: James Key

Jednostka napędowa: Renault

Baza zespołu: Woking, Wielka Brytania

Kierowcy: Lando Norris (4) & Carlos Sainz (55)

Kierowca rezerwowy: Sergio Sette Camara

Red Bull Toro Rosso Honda

Data prezentacji: 11.02.2019

Szef zespołu: Franz Tost

Dyrektor techniczny: Jody Eggington

Jednostka napędowa: Honda

Baza zespołu: Faenza, Włochy

Kierowcy: Pierre Gasly (10) & Alexander Albon (23) & Danil Kvyat (26)

Kierowca rezerwowy: ?

SportPesa Racing Point F1 Team

Data prezentacji: 13.02.2019

Szef zespołu: Otmar Szafnauer

Dyrektor techniczny: Andrew Green

Jednostka napędowa: Mercedes

Baza zespołu: Silverstone, Wielka Brytania

Kierowcy: Sergio Perez (11) & Lance Stroll (18)

Kierowca rezerwowy: Esteban Ocon

Sezon 2017. Zmiany regulaminowe, tak obszerne jak w sezonie 2009:

- zwiększenie szerokości opon: przednich z 245 do 305mm, tylnich z 325 do 405mm

- zwiększenie szerokości przedniego skrzydła z 1650 do 1800mm oraz całego bolidu do 2000mm

- zwiększenie szerokości tylnego skrzydła z 750 do 950mm, zmniejszenie jego wysokości z 950 do 800mm

- podwyższenie dyfuzora ze 125 do 175mm i poszerzenie z 1000 do 1050mm

- sidepod bo opływu powietrza jest przedziale 1400mm - 1600mm

- maksymalna waga bolidu jest podwyższona z 702 do 722kg + opony

Przez te wszystkie zmiany w regulaminie technicznym Formuła 1 zyskała na widowisku. Nie jest tak łatwo już wyprzedzać, ale za to bolidy zyskały na kółku około 3-4 sekund. Nie dominuje już jeden zespół, a dwa: Mercedes i Ferrari. Red Bull puka do czołówki, ale ma problem z niezawodnością bolidu. Prawdziwy dramat zalicza McLaren Honda, a w zasadzie silnik Hondy, który nie wytrzymuje okrążenia formującego a tym bardziej całego dystansu wyścigu. Jednak od GP Austrii widać jakieś światełko w tunelu, choć mówi się o zmianie dostawcy przez ten zespół.

Walka o tytuł trwa w najlepsze: pomiędzy Sebastianem Vettelem a Lewisem Hamiltonem. Do największego starcia doszło między nimi podczas GP Azerbejdżanu, gdzie podczas restartu przy SC wg Sebastiana Vettela Hamilton zbyt mocno zahamował i doprowadził do uszkodzeń przedniego skrzydła w bolidzie Ferrari. Hamilton miał lekko uszkodzony dyfuzor. Vettel zdenerwowany zrównał się (podczas restartu) z bolidem Mercedesa i uderzył w niego, by "wyżyć się" na Hamiltonie. Kierowca Ferrari dostał karę stop&go 10s + 3 pkt karne do superlicencji. Po wyścigu obaj panowie zwalali winę na siebie nawzajem. Vettel został wezwany przed trybunał FIA, ale uniknął dalszych konsekwencji. Ciekawe jak to wydarzenie odbije się na dalszej walce o tytuł, która nabiera rumieńców. W GP Włoch Hamilton znów został liderem mistrzostw świata i czuje się być pewny w walce. Dla niego każdy wyścig to osobna historia. Wydawałoby się, że w Singapuru Ferrari ma szanse skontrować Mercedesa. Podczas pierwszego w historii nocnego deszczowego wyścigu w Singapuru doszło do masakry na starcie rodem z Belgii 2012. Max Verstappen najechał na Kimiego Raikkonena, który był tylko pasażerem po kontakcie i uderzył z zjeżdzającego na lewą stronę Sebastiana Vettela. W dodatku ucierpiał jeszcze po genialnym starcie Fernando Alonso. Czterej Panowie zostali wyeliminowani z wyścigu. Tym samym Lewis Hamilton powiększył przewagę nad drugim Niemcem do 28 punktów... W dalszych wyścigach kierowcy Ferrari ciągle byli prześladowani przez pech. W Malezji Vettel już w trzecim treningu przed GP Malezji miał problem z silnikiem, później zespół nie zdążył wszystkich kabelków podpiąć w odpowiednie miejsca, przez co wystartował w ostatniego pola. Ukończył wyścig na miejscu 4, ale Hamilton był drugi, więc znów zyskał. Raikkonen po podobnych problemach przed wyścigiem nawet nie wystartował. W Japonii Raikkonen uszkodził w trzecim treningu skrzynię biegów, więc otrzymał karę za jej wymianę, natomiast Vettel miał problem ze świecą zapłonową. Musiał niestety wycofać się z wyścigu. A Hamilton wygrał kolejny wyścig po przerwie letniej. Przez ostatnie trzy wyścigi Ferrari zdobyło zaledwie 22 punkty. Vettel zamiast patrzeć się do przodu, musiał patrzeć się do tyłu, by przypadkiem Bottas go nie wyprzedził w klasyfikacji. Od amerykańskiej części sezonu Ferrari jakby odżyło (bardziej po niemieckiej stronie garażu), ale jednak to nie wystarczyło i pomimo jeszcze cienia nadziei w Meksyku, gdzie doszło do kontaktu między dwoma pretendentami do mistrzostwa to Lewis został najlepszym kierowcą sezonu 2017, pomimo doskonałej pogoni Vettela za punktami. 4 listopada Felipe Massa ogłosił zakończenie sportowej kariery (po raz drugi).

Sezon 2018. Rozstanie Hondy z McLarenem, który przechodzi na silniki Renault. Toro Rosso będzie tym razem napędzane silnikami japońskiego producenta. Pierwszy rok z nowym systemem ochrony głowy kierowcy. Liberty Media wprowadza nowe godziny rozgrywania wyścigów - przesunięcie o godzinę w stosunku do poprzednich relacji w Europie oraz +10 minut po pełnej godzinie. Do Formuły 1 w roli trzeciego kierowcy w zespole Williamsa wraca Robert Kubica i jest to jeden z największych comebacków w historii sportu. Debiutuje w rewelacyjnym stylu Charles Leclerc. McLaren powrócił do silników Renault, jednak dało to bardzo słaby rezultat i pożegnanie Erica Boulliera z szefostwem. W Toro Rosso natomiast Honda poczyniła ogromny postęp. Do Formuły 1 wraca GP Francji na torze Paul Ricard. Tragiczny samochód przygotował Williams, który zaliczył najgorszy rok w historii startów. Rok upłynął pod troszkę gorszą formą zespołu Mercedesa, który już nie dominował na każdym torze. Ulegał Ferrari, które jednak miało problem z rozwojem swojego samochodu i ostatecznie polega na placu boju, tak samo Sebastian Vettel na skutek własnych błędów zaprzepaszcza szanse na tytuł mistrzowski, największy przed własną publicznością, gdzie w trudnych warunkach wypada z toru Hockenheim. Hamilton zostaje pięciokrotnym mistrzem świata. Red Bull zalicza dość udany sezon, kilkukrotnie wykorzystał błędy Mercedesa czy Ferrari. Zespół Force India zostaje sprzedany, kupuje go Lance Stroll, nadając nazwę Racing Point Force India F1 Team. Karierę kończy Fernando Alonso, dwukrotny mistrz świata z 2005 i 2006 roku.

Sezon 2019. Następują zmiany regulaminowe mające ułatwić wyprzedzanie. Przednie i tylne skrzydła zostają poszerzone i uproszczone, Większy płat DRSu ma zwiększyć wyprzedzanie. Opony Pirelli będą miały nowe oznaczenia, siedem stopni twardości. Na każdym torze zawsze będzie mieszanka twarda, średnia i miękka w odpowiednio białym, żółtym i czerwonym kolorze. Na każdy tor oczywiście będą inne nominowane twardości, zmienia się jedynie oznaczenie, które będzie wszędzie takie samo. Wystąpiło bardzo dużo roszad w zespołach. Jedynie w Mercedesie i w Haasie nie ma zmian. Do Ferrari przechodzi rewelacyjny Charles Leclerc z poprzedniego sezonu, który będzie deptał po piętach Sebastianowi Vettelowi. Z Red Bulla do Renault przenosi się Daniel Ricciardo, tłumacząc to chęcią zmiany środowiska i nadziejami na przyszłość. Obok Maxa Verstappena w RBR będzie ścigał sie Pierre Gasly, również dobry i obiecujący kierowca, już teraz na jednostce Hondy. Daniel będzie ścigał się z Nico Hulkenbergiem, nadal bez podium. Zespół Force India już oficjalnie stał się zespołem SportPesa Racing Point F1 Team z kierowcami Sergio Perezem i Lancem Strollem, który uciekł od Williamsa. Williams po jednorocznej przygodzie pożegnał się z F1 i postawił na Roberta Kubicę, który wraca po ośmiu latach do ścigania. Obok niego zasiądzie zwycięzca F2 z poprzedniego sezonu George Russell. W McLarenie zasiądzie Lando Norris oraz Carlos Sainz. W Toro Rosso po problemach odchodzi Brendon Hartley, jednak w wyniku słabego programu juniorskiego Red Bulla powraca Danil Kvyat, a obok niego zasiądzie Alexander Albon. Sauber zmienia nazwę na Alfa Romeo Racing, do którego po 18 latach powraca Kimi Raikkonen. Obok niego zasiądzie Antonio Giovinazzi.

Sezon rozpoczął się bardzo słabo dla zespołu Williams, który spóźnił się ze złożeniem bolidu i stracił połowę z zaplanowanych dni testowych, a później nie zdążył przeprowadzić wszystkich zaplanowanych symulacji. W związku z tym jest jedynym zespołem, który na początku sezonu stracił czas w porównaniu do sezonu 2018. Pozostałe ekipy poprawiły się nawet o 3 sekundy (Alfa Romeo). Po wakacyjnej przerwie doszło do roszady w rodzinie Red Bulla. Alexander Albon zamienił się miejscem z Pierrem Gasly, który nie poradził sobie z presją, przegrywając ogromnie z Maxem Verstappenem.

Sezon 2020. Będzie liczyć rekordowe 22 wyścigi. Ross Brawn chce wprowadzać "na żywo" testy nowych formatów wyścigowych, np. wyścigi sprinterskie z odwróconą kolejnością startową.

Ferrari powraca na szczyt, ale Mercedes nie odpuszcza w GP Węgier 2017

Tor stworzony idealnie pod Mercedesa, ale jednak nie pod opony Pirelli. Skrót show w Wielkiej Brytanii

Dane techniczne toru:

Długość: 6,003km

Ilość okrążeń: 51

Dystans wyścigu: 306,049km

Kierunek: lewostronny

Rekord okrążenia: 1:40:495 (V. Bottas, Mercedes, 2019)

Azerbejdżan to daleki kraj u wybrzeży Morza Kaspijskiego. To tam od 2016 roku odbywa się GP Formuły 1. Początkowo zostało nazwane, nie wiedzieć dlaczego, GP Europy. Bardziej pasowałaby nazwa GP Dalekiego Wschodu. W każdym razie już od sezonu 2017 jest nazwa: GP Azerbejdżanu.

Tor uliczny w Baku to niełatwe miejsce dla kierowców. Zbudowany jest z trzech sektorów o zupełnie różnych charakterystykach. Pierwszy z nich zbudowany jest z samych zakrętów 90 stopniowych. Drugi wiedzie przez malownicze Stare Miasto bardzo ciarnymi uliczkami, na codzień pokrytymi kostką brukową. Jest tutaj najciaśniejszy zakręt w F1 (7,6 m). Trzeci sektor to można powiedzieć długa prosta, choć mająca 4 łuki. Ma długość ponad 2,2 km.

Obyły się tutaj zaledwie dwa wyścigi. Oba zupełnie różniące się od siebie. Czy zawdzięczamy to zmianie nazwy GP?

Wyścigu z sezonu 2016 nie ma co nawet poruszać, gdyż wyścig ten nie należał do interesujących.

2017 - Trwa walka o tytuł mistrzowski pomiędzy Sebastianem Vettelem z Ferrari a Lewisem Hamiltonem z Mercedesa. Podczas 2 neutralizacji, przy restarcie, Lewis Hamilton kontrowersyjnie zahamował silnikiem, by zrobić sobie miejsce za SC. Vettel zaskoczony całą sytuacją zahacza o samochód Hamiltona, a później w przypływie złości zrównuje się z Hamiltonem i uderza bokiem w jego bolid. Sebastian dostaje karę 10s stop&go. Hamilton nie dostaje kary, gdyż FIA nie udowodniła, że Hamilton zahamował. Sam kierowca Mercedesa później ma problem z zagłówkiem, który musi wymienić w boksie. Wyścig wygrywa Daniel Ricciardo z Red Bulla, który w pewnym momencie był na ostatnim miejscu w wyścigu a obok niego stają Valtteri Bottas, który wyprzedził o 0,1s trzeciego na mecie Lance'a Strolla - najmłodszego kierowcy na podium w F1.

Ten wyścig jest do opisania w osobnym artykule. Ciężko myślę będzie pobić takie widowisko. Miejmy nadzieję, że w przyszłości będą tylko takie wyścigi, ale byle bez żadnych kontrowersji.

Zwycięzcy GP Europy/Azerbejdżanu na torze Baku Street Circuit:

2016 - Nico Rosberg - Mercedes

2017- Daniel Ricciardo - Red Bull

2018 - Lewis Hamilton - Mercedes

2019 - Valtteri Bottas - Mercedes

Zapraszam na globalne statystyki Formuły 1 ;)

Ilość wyścigów Formuły 1: 1018 (stan na GP Abu Dhabi 2019)